Kwitnąca gałąź: moja robota do Przemyskiej Wiosny Poetyckiej

Dzikimi tańcami i ćwiczeniami głosowymi 17 kwietnia o 5 rano w piątek rozpocząłem przygotowania do jubileuszowej XV Przemyskiej Wiosny Poetyckiej. Patrząc przez okno na blady jeszcze dzień i zieloną ścianę sosnowego lasu badałem jednocześnie stan organizmu po zimie – XV Wiosna będzie trwała 4 dni, potrzeba kondycji.  A więc: po zimie mocnej jak czysta wódka, i sypiącej śniegiem jak dobra wróżka, stan kondycyjny jest następujący: ogólnie tzw. „dętka”, osłabiona górna część kręgosłupa i obręcz barkowa. Niestety – jest to efekt przypięcia do komputera, choroby naszych czasów. Z tej diagnozy wynikły zalecenia do wykonania: wędrówki od 10 km, przez 15 do 30 km, oraz ćwiczenia na obręcz barkową i nogi; oprócz tego przyjąłem kalendarz zadaniowy - od godziny do godziny. Np.: od 13-14 opalanie, 15-19: studia nad formistami i Tytusem Czeżowskim, Etc.

Czytelnicy mogą myśleć, że pisząc o obręczy barkowej zabrnąłem w ślepy zaułek – nic bardziej mylnego. W dalszej części tekstu będzie wytłumaczenie relacji: poezja a ścięgna, stawy i układ kostny.

Jest mi bardzo miło mi poinformować Czytelników, miłośników poezji, również wszystkich komentatorów i czytelników mojej Poezji Sieciującej, że wśród 22 polskich poetów zaproszonych na XV Wiosnę w dniach 27-30 maja  – znalazła się i moja skromna osoba.

Informuję też o tym wszystkich blogerów, komentatorów i Redakcję Salonu24.pl. dlatego, że po prawie rocznym namyśle doszedłem do wniosku, że na Wiośnie będę reprezentował swoją Poezję Sieciującą i blog, na którym zdecydowałem się ją publikować czyli „Świat jako teatr” na Salonie24.pl. Oraz dwa moje inne blogi poświęcone poezji, które mam na „Bloggerze”, a do których linki podam za kilka tygodni.

Pisząc to jest mi też szczególnie miło z innego powodu: otóż w mojej subiektywnej opinii ( i nie tylko mojej...) skład autorów XV Wiosny jest bardzo mocny. Za wyjątkiem poetów nestorów,  osób których stan zdrowia nie pozwala na uczestnictwo, lub kilku poetów zajętych innymi zobowiązania, oraz tymi, którzy już byli w Przemyślu – jest to skład zbliżony do pojęcia „Zestaw Nr 1”.  Podkreślam: zbliżony, podkreślam: w mojej subiektywnej opinii.

Zestaw ten – który podam za chwilę – ma dość ciekawą charakterystykę:

- reprezentuje bardzo dobry warsztat poetycki
- wszyscy są jednocześnie krytykami literackimi
- duża część ma w swoim dorobku tłumaczenia z obcej literatury
- duża część jest czynna naukowo
- część jest znanymi wydawcami poezji i literatury lub prowadzi działy kulturalne  w mediach.

Trudno o lepsze rekomendacje.

A oto ten skład wraz z moimi krótkimi charakterystykami – zanim będę przedstawiał na blogu wszystkich po kolei:). Literkami WZPPP – „W Zasadzie Pomnikowa Postać Polskiej Poezji” oznaczam poetów znanych od lat 60-tych i 70-tych XX wieku, twórców polskiej awangardy:

Józef Baran, Kraków – w latach 80-tych uważany przez znanego krytyka Artura Sandauera za wieszcza Nr 4 w polskiej poezji. WZPPP
Krystyna Dąbrowska, Warszawa – poetka, tłumaczka
Janusz Drzewucki - poeta
Janusz Jerzy Fąfara, Rzeszów – poeta, krytyk literacki
Jacek Gutorow, Opole – poeta
Krzysztof Karasek, Warszawa – jeden z twórców i przywódców polskiej awangardy poetyckiej przełomu lat 60 i 70 tych xx wieku, poeta, krytyk literacki. WZPPP.
Bogusław Kierc, Wrocław – patrz jak wyżej:) WZPPP.
Grzegorz Kociuba, Rzeszów – poeta, krytyk literacki
Koehler Krzysztof, Kraków – poeta, dział kultury w „Gazecie Wyborczej”
Ryszard Krynicki, Poznań – patrz jak: Karasek, Kierc. Wydawca – znane wydawnictwo „a5”. WZPPP.
Józef Kurylak, Kraków, Przemyśl – najlepszy polski poeta metafizyczny, wirtuoz poematu; krytyk, tłumacz. WZPPP.
Krzysztof Lisowki, Kraków– poeta, krytyk literacki, tłumacz
Jarosław Markiewicz, Warszawa – patrz jak Karasek, Kierc, Krynicki:). WZPPP.
Jacek Napiórkowski, Rzeszów – poeta, wydawca i redaktor naczelny „Nowej Okolicy Poetów”
Dariusz Pado – poeta
Krystyna Rodowska, Warszawa – poetka, tłumaczka z literatury francuskiej
Kamil Sipowicz, Kraków – poeta, filozof - znawca Heideggera, autor „Historii hippies w Polsce”.
Stanisław Stabro, Kraków – poeta, jeden z twórców awangardy literackiej przełomu lat 60 i 70 xx wieku, krytyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. WZPPP.
Janusz Szuber, Sanok – poeta
Bogdan Zadura, Warszawa – poeta, krytyk, b. naczelny redaktor lubelskiego „Akcentu”, naczelny redaktor zasłużonej dla kultury polskiej „Twórczości”. WZPPP.
Adam Ziemianin, Kraków -  poeta, krytyk, jeden z twórców awangardy literackiej przełomu lat 60 i 70 tych xx wieku. WZPPP.
„publicysta”, Blogosfera – twórca Poezji Sieciującej, teoretyk i filozof poezji

A dlaczego tak podkreślam te literki WZPPP-  a dlatego Szanowni Państwo, że nie może tak być gdyż jest to nie do przyjęcia, że byle Fiki Miki z Pipidówki pośliźnie się na skórce od banana na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie – i pieprzą o nim media, że to jakaś „kultowa postać” i „ikona” polskiej kultury!

Nie - tam wyżej są pooznaczane postaci tworzące polską poezję i polską kulturę w czasie, co podkreślam, kiedy nie było jeszcze „mediów”, „mejnstrimu”, „kultowych postaci”, „ikon kultury” i powszechnej dostępności bananów w byle sklepiku:)

W tym sensie Przemyska Wiosna Poetycka wypełnia swoją rolę edukacyjną – pokazując WZPPP twórców nowoczesnej polskiej poezji, wraz z obecną młodą awangardą.

Edukacyjna, kształcąca i społeczna rola Przemyskiej Wiosny Poetyckiej: poezja jest otwarta i dostępna dla wszystkich

XV Wiosna ma też inne punkty programu, które mają wybitną rolę edukacyjną – i zapewniam jako b. expert UNESCO (właśnie od spraw edukacji społeczeństwa), że nie jest to przesada. Najważniejsze:

- tłumaczenia tekstów autorów Wiosny na język migowy /pomysł znakomity!:)/
- otwarty dla każdego konkurs na tekst o wybitnych i nieżyjących już poetach Mironie Białoszewskim, Tytusie Czeżowskim i Jerzym Ficowskim,
- pokaz na telebimach podczas Nocy Poetów wierszy przysłanych przez każdego, kto je wyśle do organizatorów
- spotkania z poetami w szkołach przemyskich
-otwarte seminarium krytyczno-literackie: poeci będą czytać swoje eseje poświęcone Białoszewskiemu, Ficowskiemu i Czeżowskiemu
- otwarty warsztat literacki dla przemyskiej młodzieży literackiej, oraz każdej młodzieży literackiej, która przyjedzie na Wiosnę
- otwarty warsztat poetycki dla przemyskiej młodzieży poetyckiej, oraz każdej młodzieży poetyckiej, która przyjedzie na Wiosnę
- no i clou Wiosny: otwarta dla każdego kto pójdzie na przemyski renesansowy Rynek i kto będzie chciał wysłuchać poezji „Noc Poetów” - wszyscy poeci będą czytali w Rynku po 3 wiersze późnym wieczorem przy blasku pochodni.

Inne punkty programu:

-recital lubianego i cenionego aktora i piosenkarza Leszka Długosza, który będzie śpiewał swoje wiersze i piosenki,
-wystawa poświęconej Przemyskiej Wiośnie Poetyckiej,
-recital poezji śpiewanej
-pokaz multimedialny „Ty Poeto! Narodziny obrazu” autorstwa przemyskiej artystki-fotografik Grażyny Niezgody, 

-27 maja w godzinach wieczornych będzie obradowało, złożone z poetów jury i oceni nadesłane teksty na konkurs poświęcony Czeżowskiemu, Białoszewskiemu i Ficowskiemu.

„publicysta” odrabia obowiązkowe lekcje na Wiośnie:

* zacznę od mojego uczestnictwa w tym jury.

* 3 wiersze już wysłałem do tłumaczenia na język migowy. Są one nieduże , żeby nie przysporzyły kłopotów tłumaczowi. Jeden z nich to „ciemne-wiosenne hai kai dla kasi” – opublikowane na blogu salonowym „Kathrinn” z dedykacją dla niej:).

* poprowadzę autorski wykład na Warsztacie Poetyckim: „Poeta – życie zawodnika. Poezja – czym jest i jak się ją uprawia”. Trzy teksty będące podstawą wykładu będę publikował tutaj na blogu w najbliższych tygodniach: każdy uczestnik Warsztatu otrzyma wydrukowane 8 stron A4 tego wykładu. Wykład będzie również o podstawie uprawiania poezji – zdrowiu, zwłaszcza przy uprawianiu Poezji Sieciującej.

* o poezji i sztuce Tytusa Czeżowskiego będę mówił na seminarium literackim.

* spotkam się z młodzieżą przemyską w szkołach.

* i przeczytam swoje 3 wiersze podczas Nocy Poetów. Jeden z nich już od dwóch miesięcy jest przygotowany do publikacji w wersji Sieciującej – niestety burza namiętności politycznych w Polsce w poprzednich 2 miesiącach zmusiła mnie do przeczekiwania. Ale opublikuję w maju z pewną dodatkową niespodzianką.

Póki co – odpukać w niemalowane drzewo – wzorowa organizacja

W mojej skromnej opinii, czysto subiektywnej, XV Wiosna jest bardzo dobrze prowadzona od strony organizacyjnej: od  września 2009 wiedziałem, że jestem zaproszony [ 4 września 2009 jedynie z powodów zdrowotnych – po tym ataku na mnie wstrętnego psa o którym pisałem – nie mogłem wziąć udziału w poprzedniej edycji na zaproszenie Józefa Kurylaka], w lutym 2010 już podano mi temat na seminarium krytyczno-literackie, 17 marca br. rano otrzymałem bardzo miły telefon od organizatorów – Przemyskiego Centrum Kultury i Nauki ZAMEK – że oficjalne zaproszenie już zostało wysłane. Nastąpiło też uzgodnienie poszczególnych imprez, w których będę brał udział.

Z organizatorami jestem w stałym kontakcie – napiszę o nich przed samą Wiosną, wraz z jakimś pięknym wirtualnym kwiatkiem dla pani Anicety Klimaszewskiej:)

Strona ZAMKU:
http://www.kultura.przemysl.pl/

Pojawił się już oficjalny program  /powyższy tekst pisałem 17 kwietnia/  i zaproszenie do konkursu na esej:
http://www.kultura.przemysl.pl/?url=20&sub_url=&info=1408

W zielonym nastroju, owinięty zapachami kwitnącej czeremchy, grając na nosie wszystkim militarystom świata, dedykuję pacyfistyczny „Pierwszy karabin” naszej grupy TSA wszystkim miłośnikom poezji. Grają dwie najlepsze gitary w Polsce: Andrzej Nowak i Stefan Machel (solówka):